Մենամարտից հետո մահացու վերք ստացած Պուշկինին բերում են իր առանձնատուն: Անմիջապես նրան է այցելում անձնական բժիշկը՝ Սպասկին: Անում է հնարավոր ամեն բան, սակայն հրաշալի հասկանում է, որ մեծ գրողին փրկել այլևս անհնար է: Որոշ ժամանակ անց Սպասկին ստիպված է լինում այցելել ևս մի հիվանդի: Սա մեծահարուստ առևտրական էր ու իրեն շատ վատ էր զգում: Երբ բժիշկը մոտենում է նրան, հիվանդը բռնում է Սպասկու ձեռքն ու տագնապած հարցնում.
— Ասացեք, բժիշկ, կա՞ որևէ հույս, որ ես կապաքինվեմ:
— Ոչ մի հույս էլ չկա,- զայրացած պատասխանում է բժիշկը:- Եվ վերջապես սա ի՞նչ բան է, բոլորս էլ մեռնելու ենք: Ահա, հենց հիմա Պուշկինն է մահանում: Հասկանու՞մ եք, Պուշկինը: Այնպես որ մենք էլ ձեզ հետ միասին կմեռնենք:
Ասում են, որ հարուստ հիվանդը գլուխը դրել է բարձին ու մեռել է Պուշկինի հետ նույն օրը:
Հովիկ Չարխչյան
Hovikcharkhchyan's Blog 