«…Ես չեմ ուզում և չեմ կարող երկար ու բարակ գրել մեր երկրից, թեև դու հարցնում ես: Կարճ ասեմ՝ մենք թե դրսից, թե ներսից քանդեցինք մեր երկիրը: Գլխավորապես մենք: Մենք եմ ասում, և սրա մեջն է ճշմարտությունը: Մի մասը խանգարող սրիկաներ, մի մասը գողեր ու ավազակներ, մի մասը ապիկար թշվառականներ, և չեևաց մի բազմություն, գոնե մի խմբակ, որ վերածնվող շունչն ու բարոյական կարողությունը հայտնաբերեր: Էսքան աղետների ու պարտությունների մեջ ոչ մի մեղավոր չեևաց, ոչ ոք ոչ պատասխանատվության կանչվեց, ոչ պատասխան տվեց: Եվ շարունակվում է. այժմ էլ նույն մարդիկը նույն ճանապարհներով…
Եվ ոչ մեկը գոնե անձնասպան չեղավ, որ ապացուցեր, որ գոնե ամոթ ու խղճմտանք կա այս մարդկանց մեջ: Բայց ես ինչ եմ ասում- չկարողացան գոնե վշտանալ կամ վշտացած երևալ»:
Հովհաննես Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին
6 ՀլսTrackbacks/Pingbacks
-
30 Հունվարի, 2017
[…] Ավետիք Իսահակյանին […]
-
-
12 Փետրվարի, 2018
[…] 2. Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին: […]
-
-
12 Փետրվարի, 2018
[…] 2. Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին: […]
-
-
14 Փետրվարի, 2018
[…] 2. Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին: […]
-
-
15 Փետրվարի, 2018
[…] Կարդացեք այստեղ […]
-
-
21 Փետրվարի, 2018
[…] Հովհաննես Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին […]
-
6 Responses to “Հովհաննես Թումանյանի նամակը Ավետիք Իսահակյանին”