Մի անգամ մի մարդ մտավ թանգարան, նայեց Վրուբելի կերտած «Դևի գլուխը» քանդակին, հետո անսպասելիորեն մոտեցավ, վերցրեց այն, խփեց գետնին ու ջարդուփշուր արեց: Այցելուն հոգեկան հիվանդ էր:
Թանգարանի ղեկավարությունը կանչեց հայտնի վերականգնող Իգոր Կրեստովսկուն: Կրեստովսկին եկավ ու տեսավ հատակին թափված ավելի քան 600 բեկոր: Դրանցից շատերն այնքան մանր էին, որ հնարավոր չէր վերցնել առանց հատուկ գործիքի: Բայց Կրեստովսկին որոշեց փորձել: Առաջին հերթին նա պահանջեց, որ ամեն բան մնա իր տեղում: Երկու ամիս շարունակ սրահը փակ էր և այնտեղ մուտք ուներ միայն վերականգնողը:
Կրեստովսկին սկսեց իր հաշվարկները: Հայտնի է, որ ամեն մի կոտրվող առարկա փշրվում է յուրովի, կախված նրա ձևից և ստացած հարվածի ուղղությունից: Հենց այդ մեթոդի կիրառմամբ էլ նա ի վերջո ավարտեց իր աշխատանքը՝ ցուցադրելով փայլուն արդյունք: Հետո նույնիսկ ամենահմուտ մասնագետները առաջին հայացքից չէին կռահում, որ իրենց դիմաց դրված է վերականգնված քանդակ:
![](https://hovikcharkhchyan.wordpress.com/wp-content/uploads/2024/04/18159_foto_2_03.jpg?w=600)
![](https://hovikcharkhchyan.wordpress.com/wp-content/uploads/2024/04/tumblr_n3ynszi7ba1rp2wx5o1_1280.jpg?w=1024)