Հարցրեք, թե այս կյանքում ես ինչն ամենաշատը սիրեցի: Կպատասխանեմ` առօրյան: Դրանց սկիզբն ու ավարտը, դրանց հաղթանակներն ու պարտությունները, դրանց կորուստներն ու ձեռքբերումները: Դրանց մեջ նույնիսկ ինքնատիպության բացակայության դժգոհությունը չկա: Ամեն ինչ սովորական է, ինչպես բոլորի մոտ: Բայց այդ առօրյայի ամենակարևոր իմաստն այն է, որ մենք օրերը դիմավորում ու ճանապարհ ենք դնում միասին: