Հին Հռոմում մարդու կյանքի միջին տևողությունը չէր գերազանցում քառասուն տարին: Այսօր այն մոտենում է ութսունին, բայց ես նկատի ունեմ մարդու հոգեկան աշխարհը: Հոգեկան առումով մենք մեռնում ենք ավելի վաղ: Ձեզ չի՞ թվում, պարոնայք, որ դուք ձեր կյանքը քնով եք անցկացրել: Հիմա ժամանակը մեր ընկալմամբ հոսում է անհամեմատ ավելի արագ: Օրերը վազում են, տարիները թռչում են: Եվ այդ ի՞նչ զեխություն է, որ այդպես ներազդել է տարիքի վրա:
— Ավելորդ սոցիալական ճնշումը, մրցակցությունը, ինֆորմացիան, պարտականությունները, նեղ շրջանակները, ծանր տուրքերը, ժամանակակից պահանջների մակարդակին մնալու անհրաժեշտությունը: Կրճատեք այս ավելորդությունները, եթե նույնիսկ դա հանգեցնի փողի ու կարգավիճակի կորստին: Եթե դուք չեք ցանկանում լինել ծերացած մարդիկ, որոնք պահանջում են վերադարձնել արդեն անցած երիտասարդությունը, քաջություն ունեցեք կրճատել:
