Ինչքան ավելի բարդ է անհատի ներքին աշխարհը, այնքան բազմազան են մարդու հարաբերությունները արտաքին աշխարհի հետ, այնքան ավելի մեծ պահանջ ես զգում հավասարակշռել քո հոգու աշխարհը և լինել ինքնավար անձ: Եվ մարդը սկսում է ինքն իրեն դատել, ինքն իրեն գովաբանել, գնահատանք տալ իր գործած արարքներին, խորհուրդներ տալ, կարգ ու կանոն հաստատել իր ներքին տնտեսության մեջ, դաստիարակել ինքն իրեն: Եվ նա համոզվում է, որ այնտեղ՝ իր ներսում, կա ինչ-որ մի հզոր ու խորհրդավոր ուժ, որը ինքն իրենից օրենք է ներկայացնում: Կա խիղճ:
ԱՎԳՈՒՍՏՍ ՄԻԼԹՍ
Hovikcharkhchyan's Blog 
Թողնել մեկնաբանություն