ԼԻ ՅԱԿԿՈԿԱ

28 Մյս

Մի անգամ ես հորս տարա «Ֆորդի» դիլերների ամենամյա խորհրդաժողովին: Երբ նիստն ավարտվեց, մենք որոշեցինք գնալ գոլֆ խաղալու: Թեև հայրս մինչ այդ երբեք մականը ձեռքը չէր առել, մենք նրան խնդրեցինք մասնակից դառնալ խաղին:
Առաջին հարվածը կատարելուց հետո նա ցատկոտելով սուրաց գնդակի ետևից և ամբողջ խաղի ընթացքում վազվզեց, թեև 70 տարեկան էր: Ես փորձեցի խաղաղեցնել նրան. «Հանգստացիր, հայրիկ: Գոլֆը խաղ է հանդարտ քայլքի համար»: Բայց պետք էր ճանաչել իմ հորը: Նա միշտ կարծում է, որ «իմաստ չունի քայլել, եթե կարելի է վազել»:1378478691142954339

One Response to “ԼԻ ՅԱԿԿՈԿԱ”

  1. Suren Petrosyan 28 Մայիսի, 2015 at 11:14 ե. #

    Պարոն Չարխչյան, կարծում եմ ճիշտ կլիներ գրել Այակոկա՝ այնպես ինչպես արտասանվում է:
    Հոյակապ միտք էր:

Թողնել մեկնաբանություն