ՍԱ ԵՐԿԻՐ ՉԻ ՈՒ ՉԻ ԷԼ ԴԱՌՆԱ ՄՈՏԱԿԱ 50 ՏԱՐՈՒՄ
Ընտրություններն արդեն ավարտված են, ընտրակեղծիքներով թե ընտրակաշառքներով, դրանք արդեն իրողություն են: Թե որքանով էր կանխատեսելի ընտրությունների նման ընթացքը, որքանով էր այն մոտ ազատ, արդար կոչվելուն, կարծիքները տարբեր են: Գրականագետ, գրող Հովիկ Չարխչյանի համար ամենացավալին ոչ այնքան նախօրեին ընտրությունների արդյունքներն էին, որքան այն փաստը, որ «մենք վերջնականապես կորցրել ենք զարմանալու ընդունակությունը: Մեզ այլեւս ոչինչ անակնկալ չի թվում: Եվ սիրտս չի ցավում նրանց համար, ովքեր լվանում են իրենց ձեռքերն ու սպասում ջրհեղեղի: Եվ դառնություն չկա այն բանից, որ վաղը կլինի երեկվա պես: Եվ ափսոսանք չի հարուցում, որ դու ներկա ես այնքան, որքան բացակա ես: Եվ հավատը սոսկ 5 տառի համադրություն է: Եվ էջը ջնջելու ու ամեն բան նորից սկսելու հեռանկարից ոչ ոք չի փշաքաղվի: Ու հենց այս համատարած սառնության մեջ է մխրճվել-մնացել այն վերջին լուսավոր կետը, որից կառչելով, դեռ կարելի էր ինչ-որ բան փրկել: Ես հուսահատված չեմ: Միայն չեմ հասկանում, որ եթե հուսահատված չեմ, այդ դեպքում ի՞նչ պատահեց հույսին»:
Հեղինակ՝ Սոնա Ադամյան
Hovikcharkhchyan's Blog 
Թողնել մեկնաբանություն